Afgelopen dinsdag weer geforenst naar Amsterdam. Ging wel OK. Voor donderdagavond had ik weer een trainingsritje voor Cycle Vision in gedachten. Eigenlijk te snel na het eten ging ik op pad richting Amsterdam Rijnkanaal om aldaar een paar keer op en neer te gaan rijden tussen Loenersloot en Driemond. Het liep niet echt naar tevredenheid. Richting Driemond had ik de wind tegen en het gemiddelde over een tijdvak van 10 minuten lag daarbij op een teleurstellende 38,6 km/h. In de buurt van Driemond even rustig aan en omdraaien maar. Vervolgens wind in de rug en met 43,8 km/h retour.
Daarna wilde ik bij Loenersloot even rustig uitrijden, maar ja, als er auto's naast je gaan rijden om te kijken hoe hard je gaat, dan wil je ook wat laten zien. Dus even doorgesneld naar 58 km/h. Toen ik daarna nog 47 km/h op mijn tellertje reed, kwam de bestuurder naast mij rijden en complimenteerde mij met mijn snelheid: “Je rijdt nu gewoon boven de vijftig man!”. Even daarvoor moet hij dus net boven de 60 op zijn teller hebben gehad.
Uiteindelijk gekeerd en weer rustig tegen de wind naar Loenersloot. Aldaar opnieuw volle bak naar Driemond. Nu 37,7 km/h gemiddeld. Terug 42,9 km/h. Over de veertig tempo-minuten lag het gemiddelde op 40,8 km/h, hetgeen lager is dan bij de eerste training. Of het aan het griepje ligt, het te snel na het eten gaan fietsen, het tijdstip van de dag of aan de fiets (de olie op de ketting leek wel ingedikt tot een taaie vettige massa en de sporing is al een tijd niet gecontroleerd), ik weet het niet. Maar kijken hoe het de volgende keer (waarschijnlijk tweede Pinksterdag) gaat.
Vrijdag het forensen als herstelrit gebruikt. 's Ochtends kon ik me prima inhouden en met een gemiddelde harslag van onder de 120 ben ik met 28 gemiddeld naar Amsterdam gereden. 's Middags wachtte mij een verassing toen ik mijn geparkeerde fiets weer in beweging zette. De band linksvoor bleek lek. Waarschijnlijk mijn eigen schuld, want 's ochtends had ik in het Vondelpark nog in mezelf zitten mompelen dat het wel eens tijd werd voor een eerste lekke band. Ja en als je dan vergeet af te kloppen., dan is dat zo geregeld..... 3622 km had het geduurd voordat dit mini-leed mij voor het eerst trof.
Maar op zich wel lekkere manier van het ontdekken van een lekke band. Beter bij aanvang van je rit, dan onderweg. Op kantoor werd vreemd opgekeken toen ik al strandbal opblazend kwam melden dat ik nog even een lekke band moest plakken. De relatie tussen de strandbal en de lekke band werd pas duidelijk toen ik liet zien dat de bal als krik fungeert, zodat het voorwiel eenvoudig gedemonteerd kan worden. Verbazing ook toen ik een flink formaat pomp uit mijn fiets naar boven haalde. Gekscherend werd gesteld dat ze niet vreemd zouden opkijken als ik de volgende keer een hele compressor tevoorschijn zou toveren. Enfin, het bandje was snel geplakt en ik kon weer op weg.
Terug heb ik me het eerste stuk in kunnen houden, maar onderweg deden zich toch weer omstandigheden voor die er voor zorgden dat ik mijn goede voornemens moest laten varen. Bij Weesp draaide een trekkertje de provinciale weg op en deze reed 45 km/h. Ik reed iets langzamer, maar toen de tweede vrachtwagen in de rij naast mij kwam rijden kon ik het niet laten weer gas te geven.
Naast de vrachtwagen reed ik het gaatje dat naar zijn voorganger was ontstaan weer dicht. Tussentijds moest ik nog wel een keer flink van het gas af omdat twee naast elkaar fietsende dames het fietspad voor zich opeisten. Ongevoelig voor mijn geclaxoneer fietsten zij onverstoorbaar naast elkaar door. Ik passeerde ze uiteindelijk maar met 1 wiel door de berm, onderwijl luid claxonerend. Ze zullen wel geschrokken zijn, waarna ze waarschijnlijk mij hiervan de schuld hebben gegeven.
De adrenaline pompte er ondertussen lustig op los dus ik besloot de vrachtwagen die nog verder naar voren reed ook maar te gaan inhalen. Met 52 km/h op de teller was dat klusje al snel geklaard. Binnen notime was ik bij de afslag naar mijn woonplaats Nederhorst den Berg en kon ik weer een hele rits automobilisten in verwondering achterlaten. Daar doe ik het voor!
Vlak voor Nederhorst stond de brug naar de Spiegelplas weer eens open. Tijdens het wachten stelde zich een scooter achter mij op. Weer begon het te kriebelen, want het plagen van scooters en bromfietsers is ook een heel leuk spelletje. Ik dook snel onder de opengaande slagboom door omdat een scooter nu eenmaal sneller op snelheid is. Toen ik 40 reed kwam hij mij langzaam voorbij en kon ik makkelijk aanhaken. Met 47 km/h bleef ik vervolgens in zijn wiel hangen. De man opgelaten, ik blij en de ons passerende automobilisten verbaasd....
Dinsdag (22 mei) 58 km gefietst, donderdag (24 mei) 54 km gefietst, vrijdag (25 mei) 58 km gefietst. Totaal met WAW 3652 kilometer gereden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten