zondag 18 februari 2007

Het sprookje van de Tioga bandjes

Vorig weekend heb ik wat zitten rekenen aan de WAW. Bij een stroomlijnfiets is het zo dat de rolweerstand van de bandjes tot en veel hogere snelheid de grootste te overwinnen weerstand vormen. Pas rond de 40 km/h is de luchtweerstand van de WAW ongeveer gelijk aan een stevige kerel die op een bukker 25 km/h rijdt. Er is dus relatief veel winst te behalen door de rolweerstand te verlagen. Na wat speurwerk op het internet besloot ik vorig weekend tot de aankoop van drie Tioga Comp Pool bandjes (twee om te monteren, 1 reserve). Gisteren kon ik het pakketje ophalen bij het TNT servicepunt. Om de bandjes goed op spanning te kunnen brengen had ik ook een Toppeak Joe Blow Sport fietspomp aangeschaft (wat een naam overigens?!).
Bij het uitpakken van het pakketje viel het me op dat er twee bandjes inzaten met een maximale pressure rating van slechts 4,5 bar. Het derde bandje mag wel harder worden opgepompt, namelijk tot 6,2 bar. Ook uiterlijk verschilden de bandjes en nadat de weegeschaal was geraadpleegd was het absoluut zeker dat er sprake was van twee types. Vreemd genoeg staat op alle drie de bandjes desondanks zowel de aanduiding Competition Pool als Comp Pool vermeld.
Vanochtend heb ik de uitroltest van twee weken geleden herhaald. Eerst met de huidige Schwalbe Marathon 40-406 bandjes. Deze had ik op 4 bar gezet en daarmee kwam ik 415 meter ver (er stond duidelijk meer wind dan twee weken geleden). Daarna deze doorgepompt tot 7 bar (max pressure rating voor dit bandje), waarmee de WAW 470 meter uitrolde (van 37 km/h tot 10 km/h). Vervolgens huiswaarts om daar op het gemak de Tioga's te monteren.  Na het opnieuw uitrollen (ik kwam bij een druk van 5,5 bar op 1505 mm), was het tijd de Tioga te laten spreken (na ze eerst op 4 bar te hebben gezet).
Onderweg naar de test-site voelde ik hem al aankomen; verkeerd bestede centjes.... De eerste test bevestigde mijn bange vermoeden. Slechts 370 meter rolde de WAW uit. In de hoop dat een hoge druk een spectaculaire verbetering zou geven van de rolweerstand, pompte ik de Tioga's naar een hoogst illegale 6,5 bar (2 bar boven de rating). Het sprookje viel nu definitief in duigen; slechts 405 meter. Nog minder ver dan de Marathons op 4 bar! Niet te geloven. Of de Marathons hebben een veel lagere rolweerstand dan gedacht, of de Tioga's zijn minder snel dan geroepen wordt. Wellicht dat dit laatste het geval is en dat mogelijk de Tioga's met de lage rating veel minder snel zijn dan de oude Tioga's? 
Hoe dan ook, ik heb snel de Marathons weer uit de grijze kliko gehaald om deze weer in genade aan te nemen en een tweede leven te bezorgen. Ze staan nu op 7 bar (daar waar ik voorheen denk ik rond de 5 bar zat) en ik ben benieuwd wat mijn ervaringen zullen zijn de komende tijd.
P.S. Donderdag ook nog geforenst. Onderweg kreeg ik last van mijn linkerenkel en knie. Ik vermoed dat ik onbewust dit been nu wat overbelast doordat het rechter klikpedaal niet meer werkt. Dit laatste bleek veroorzaakt te worden doordat de Look plaatjes onder mijn schoenen finaal waren opgesleten (niet gek realiseerde ik me later; pas 15 jaar oud). Ondertussen nieuwe plaatjes gekocht en de boel zit weer stevig vast.
Donderdag 15 februari 59 km gereden, vandaag 19 km getest, totaal met WAW 1273 km gereden. 

dinsdag 13 februari 2007

Wederom pech onderweg

Vorige week ben ik maar 1 keer met de WAW naar Amsterdam geweest. Alleen op maandag. Was eigenlijk van plan om meerdere keren te gaan, maar doordat ik woensdag vrij was en me later in de week wat grieperig voelde is het bij de maandag gebleven. Op zich een doorsnee rit. Op de terugweg het Christoffel Plantijnpad genomen. Dit is een soort fietssnelweg door Amsterdam West. Ik zou graag zien dat de hele stad van dergelijke fietspaden wordt voorzien. Prima asfalt, overzichtelijke kruizingen zonder stoplichten, dus knallen maar. Met een gangetje van 38 km/h rap naar huis.
Helaas duurt het plezier maar even en moet je op een gegeven moment de Schinkel over. Vanaf het sluizencomplex naar Zuid WTC, waar ik mijn normale route weer oppik, blijft het toch weer behelpen op het slechte wegdek. Al met al rijd ik zo ruim twee kilometer om, met nog steeds een paar slechte stukken. Het gemiddelde lag voor mijn doen wel redelijk hoog: 30,2 km/h.
Maandag 5 februari  61,5 km gereden, totaal met WAW 1115 km.   

Nu de griepverschijnselen grotendeels waren verdwenen heb ik vanochtend de WAW weer van stal gehaald. Het was de eerste keer dat ik echt in de regen reed. Ik had natuurlijk wel eens een licht buitje op mijn dak gehad, maar vanochtend regende het voor het eerst serieus. Met de klep slechts enkele centimeters open wordt het dan wel behelpen met het zicht. En zelfs dan krijg je toch nog het nodige spatwater in het gelaat. Je wordt niet drijfnat, maar echt plezierig is het nu ook weer niet. En met natte ogen kijkt het ook weer minder.... Op de heenweg dezelfde route gereden als vorige week terug. Toch wennen een relatief onbekende route in het donker. Ongeveer halverwege onderweg bemerkte ik dat mijn rechter fietsschoen niet goed meer vastzat in de klikpedalen (veertje stuk?). Gelukkig houd de vorm van het pedaal de schoen redelijk op zijn plek en zolang je dan maar tegen de pedalen blijft duwen is er niets aan de hand.  
Tussen de middag heb ik me dwars door Amsterdam verplaatst van Garage West naar Garage Noord van het GVB. Eerst naar het Centraal Station, alwaar ik de eerste de beste pont naar Noord nam. Dit bleek echter de pont naar de Adelaarsweg te zijn. Snel op de kaart gekeken hoe nu te rijden, maar als ze dan het fietspad weer afsluiten waar je overheen wilt, dan schiet dat ook weinig op. Uiteindelijk een hele City tour door Noord gemaakt, waardoor ik in totaal een kleine 14 km heb afgelegd.
Aan het eind van de middag vanuit Noord richting huis. Ik had besloten om eerst langs het Noord-Hollands kanaal de stad uit te rijden en dan boven Noord langs richting de Schellingwouderbrug te rijden. Ik was alleen even vergeten eerst het kanaal over te steken. Gelukkig kwam ik na een kilometer of 5 een pontje over het water tegen, alwaar ik na betaling van maar liefst 25 Eurocent door een zeer geïnteresseerde pontwachter/pontbediende werd overgezet. De route buiten de stad liep gesmeerd. Bij de voorgenoemde brug bleek maar weer eens dat de infrastructuur niet is uitgelegd voor velomobielen. Weer eens een stoplicht dat echt alleen maar op groen gaat als je op het knopje drukt, dat voor mij, die opgesloten zit, niet bereikbaar is. Ik had hier al rekening mee gehouden door mij zodanig op te stellen dat de achteropkomende fietsers wel bij de knop konden komen. Duurde alleen enkele minuten alvorens zij de hint begrepen....
Vervolgens langs het A'dam Rijnkanaal. God wat is dat eerste stuk vanaf de brug slecht. Het kost hier zelfs de nodige moeite om boven de 30 km/h te komen. Wat een gerammel en geschuddel. Ook de rechtervoorrem bleek hier hinder van te hebben, want na korte tijd bleek dat de remwerking rechts nog maar minimaal was. Na enige tijd toch maar even gestopt om te kijken wat de oorzaak was van het ongerief. Het bleek dat de platte moer, waarmee de remhevel op de as van de remtrommel vastzit, was losgelopen. Gelukkig was de moer nog aanwezig, deze komt uiteindelijk tegen de veerpoot aan en kan er daardoor waarschijnlijk nooit helemaal aflopen. De moer bleek maatje 11 te zijn, een maat die natuurlijk net niet in mijn assortiment zat. Voor een baco was net te weinig ruimte, dus uiteindelijk met de hand maar er weer opgedraaid en dan maar hopen dat ie vast genoeg zou blijven zitten. Wel makkelijk dat je het voorwiel in een handomdraai kunt demonteren (slechts 1 M6 inbusbout losdraaien) om er beter bij te kunnen. Uiteindelijk met twee werkende remmen thuisgekomen, waar de boel zowel rechts als links even goed is vastgezet.
vandaag 80 km gereden, totaal met WAW 1195 km gereden.  

zondag 4 februari 2007

Spoort ie, of spoort ie niet?

Vanochtend was het nagenoeg windstil weer. Ik besloot deze condities te benutten om de sporing eens middels een praktijktest te optimaliseren. Immers de afstand waarover de WAW vanaf een bepaalde snelheid uitrijdt zou een indicatie moeten zijn voor het al dan niet goed sporen van de voorwielen. Je hebt hiervoor echter wel de beschikking nodig over een fatsoenlijk stuk asfalt en windstil weer om variaties in de luchtweerstand te vermijden.
Om  kwart over acht op pad dus naar een vrijliggend fietspad langs het laatste stuk van het Hilversums Kanaal. Deze weg is ruim een kilometer lang en biedt aan beide uiteinden prima mogelijkheden om een “keerrondje” te rijden.
De procedure was als volgt:
- accelereren tot een constante snelheid van 37 km/h
- bij een handige kilometerstand op de teller stoppen met trappen en dan de WAW laten uitrollen
- zodra de snelheid gezakt is tot 10 km/h direct vol in de ankers en kijken hoeveel meters er zijn afgelegd
- WAW keren en vanaf de andere kant dezelfde procedure afwerken en de afstanden daarna middelen.
 Ik had het vermoeden dat de sporing redelijk in orde zou moeten zijn en heb daarom de ongewijzigde sporing steeds als uitgangspunt genomen. De eerste test leverde een afgelegde weg van 460 meter op. Daarna heb ik de volgende veranderingen aangebracht (steeds t.o.v. de uitgangssituatie): eerst spoorstang anderhalve slag ingekort, daarna anderhalve slag uitgedraaid, vervolgens een halve slag uitgedraaid, een halve slag ingedraaid en weer terug naar de beginsituatie (ter verificatie). De resulatenen waren aldus:
- startsituatie = ongewijzigd: 460 meter
- 1 1/2 slag ingedraaid (hierdoor ontstaat uitspoor): 440 meter
- 1 1/2 slag uitgedraaid (hierdoor ontstaat inspoor): 420 meter
- 1/2 slag uitgedraaid (hierdoor ontstaat ietsjes inspoor): 465 meter
- 1/2 slag ingedraaid (hierdoor ontstaat ietsjes uitspoor): 450 meter
- terug naar startsituatie: 460 meter
Uiteindelijk blijk ik bij de 4e test het beste resultaat te hebben gescoord en derhalve heb ik deze sporing opnieuw ingesteld. Daarna de test nog 1 keer herhaald (kan het fietspad ondertussen dromen) en wederom 465 meter.
De conclusie is dus dat de sporing redelijk goed stond. Verder kan geconcludeerd worden dat de WAW op inspoor heftiger reageert dan op uitspoor. Als vanuit het optimum (van 465 meter) de spoorstang 1 slag richting inspoor wordt veranderd dan legt de WAW nog maar 420 meter af. Als er echter één slag uitspoor gegeven wordt dan wordt er nog 450 afgelegd. Met nog een slag erbij wordt er nog steeds 440 meter afgelegd. Liever dus de WAW met iets teveel uitspoor de weg opsturen dan met teveel inspoor.
Na thuiskomst heb ik met mijn uitlijngreedschap gecontroleerd hoe het met de sporing gesteld was. In de optimale situatie blijkt de sporing in onbelaste situatie nagenoeg neutraal te zijn (over een lengte van bijna 1,5 meter ontstaat slechts een uitspoor van enkele milimeters). Dit betekent dat in belaste situatie er met iets inspoor gereden wordt (als ik zelf in de WAW zit levert dit een verandering van bijna 2 cm in de richting inspoor op).
Vervolgens heb ik nog eens gemeten hoe de sporing uitviel met de spoorstanglengte in de uitgangssituatie. In onbelaste toestand neemt het uitspoor dan toe tot iets meer dan 1 centimeter (wederom over een lengte van circa 1,5 meter). Nog steeds is er dan stilstaand belast sprake van ietsjes inspoor. Dit zou betekeken dat tijdens het rijden er een lichte verschuiving in de richting van uitspoor optreedt.
Op basis van de test kan ik nu eindelijk een praktijk onderbouwde richtlijn opstellen voor de afstelling van de sporing. Met gebruikmaking van mijn eigen uitlijngereedschap dient de sporing in onbelaste toestand ergens tussen neutraal en 2 cm uitspoor te worden ingesteld. Vlak bij neutraal ligt het optimum, echter wil ik zekerheid dan is een afstelling van iets meer uitspoor aan te bevelen. Elke halve slag dat de spoorstang wordt in of uitgedraaid verandert de sporing met 1 cm. Veelal zal dit betekenen dat ik dus slechts uit twee spoorstanglengtes kan kiezen.
Ik hoop dat bovenstaande nog enigszins te volgen is (een buitenstaander denkt wellicht dat ik zelf niet helemaal spoor), maar ik heb het idee dat ik nu precies weet hoe ik de WAW in het juiste spoor moet krijgen. Een fijn gevoel voor een control-freak.....  Nu alleen nog zorgen dat ik nu niet weer in het tramspoor verzeild raak!

zaterdag 3 februari 2007

Fotosessie WAW022

Het was vandaag eindelijk eens stralend mooi weer. Een uitgelezen mogelijkheid om eindelijk eens een paar mooie plaatjes te schieten van WAW 022.


vrijdag 2 februari 2007

1000 km grens gepasseerd

Deze week op maandag en vrijdag met de WAW naar het werk gefietst. Eigenlijk had ik ook woensdag willen fietsen, echter een verkoudheid gooide roet in het eten. De rit op maandag verliep routinematig. Wel bemerk ik dat de snelheid er steeds meer in komt. In het gemiddelde is dat nog niet zo direct terug te zien, maar ik merk gewoon dat ik met een geringere inspanning toch behoorlijke snelheden haal. Met name 's ochtends doe ik het rustig aan (gem. hartslag 135) en toch ben ik dan in ongeveer 63 minuten op het werk. Net als vorige week verliepen de terugreizen lekker vlot en vanmiddag deed ik er net geen 59 miuten over met een middelde van exact 30 km/h (gem. hartslag 148). Misschien dat hier in de toekomst nog een paar kilometer per uur bij komt, zodat ik qua reistijd naar 55 minuten kan toewerken.
Op de heenrit vanochtend nog wel een spannend moment meegemaakt; ik geraakte voor de deur bij het werk met mijn rechtervoorwiel in de tramrails verzeild. De laaste kruizing die ik moet oversteken ligt volledig overhoop door graafwerkzaamheden, wat maakt dat ik daar elke keer stunts moet uithalen. Gelukkig kon ik middels een flinke ruk aan het stuur weer uit de rails geraken, ogenschijnlijk zonder schade op te lopen aan wiel of stuurinrichting. Weer een teken dat de WAW zeer degelijk in elkaar steekt.
Verder was de terugrit memorabel vanwege het feit dat ik de 1000 km grens gepasseerd ben. Gezien de tijd (ruim twee maanden) dat ik de WAW bezit is dit kilometrage niet echt veel, maar ik ben van plan de komende tijd het aantal ritjes wat op te voeren. In januari heb ik 450 km met de WAW gereden en als ik in februari elke week 3 keer met de WAW naar Amsterdam fiets dan komt er deze maand 700 tot 800 kilometer bij. Gedreven door de positieve reacties van medeweggebruikers (mensen steken hun duim op, lachen je vriendelijk toe, rijden een stukje met je op, etc, etc) moet dat zeker gaan lukken.
Maandag (29-01) 59 km, vrijdag (02-02) 59 km, totaal met WAW 1022 km gereden.