Lekker bezig

De vakantie is voor ons gezinnetje ondertussen aangebroken. Dit betekent dat de WAW ook zijn broodnodige rust gaat krijgen. Niet als het aan mij ligt, maar van “moeders” dient de fiets thuis te blijven. Ikzelf had 'em wel mee willen nemen op vakantie (we blijven in Nederland), maar Kollum in het Noorden van Friesland is wel erg ver fietsen....

Op zich kan wat rust geen kwaad want de WAW heeft behoorlijk wat kilometers afgelegd de laatste tijd. Liefst 21x op rij ben ik met de velomobiel naar het werk geweest. De laatste keer dat de Prius Amsterdam West heeft gezien is ergens halverwege mei geweest. 1240 km woon-werk aan een stuk dus, waarvan circa 890 km in juni. Al met al in 2 maanden tijd slechts 3 keer met de auto naar het werk geweest (alledrie de keren in mei). Lekker bezig dus.....

Nu eerst maar op vakantie. Na de vakantie aan de slag met het verder verduurzamen van onze huishouding. Er is nu met de velomobiel en de Prius een fikse reductie tot stand gebracht van het energieverbruik dat met Vervoer te maken heeft (met als bij de meeste andere gezinnen ging daarin ook bij ons circa de helft van ons directe energieverbruik zitten; dus net zoveel als gas en electra samen!). De grootste winst is hiermee dus al binnen. Tijd dus om ook op de kleintjes te gaan letten.

In 2006 is de ketel door een HR exemplaar vervangen en nu is het dan tijd om op het gebied van electricteit te gaan scoren. Het waterbed is onlangs de deur uitgedaan, net als diverse dagelijks brandende GU10 halogeenlampen (deels vervangen door Megamann dimbare spaarlampen en deels door Powerled spots). Tevens is de ventilator van het ventrale ventilatiesysteem vervangen door een energiezuinig exemplaar (Itho eco-fan).

De volgende stap is het installeren van zonnepanelen. Als het goed is ontvangen we een dezer dagen bericht van Senter Novem dat onze subsidieaanvraag is gehonoreerd. Dat zal het startsein zijn om het in de regelgeving gemaximaliseerde vermogen van 3500 Wpiek op het dak te gooien. Zouden we op jaarbasis ongeveer 3000 kWh schone energie mee moeten gaan produceren. Een forse investering (een kleine 20.000 Euries), maar in tegenstelling tot een auto gaat deze investering zich vanaf dag 1 terugbetalen. Met de subsidieregeling is het spul gegarandeerd na een kleine 15 jaar terugverdiend en vanaf dat moment gaat de installatie zelfs geld opleveren in de vorm van een forse besparing op de jaarlijkse energierekening (die tegen die tijd waarschijnlijk tot onvoorstelbare hoogte gestegen zal zijn....).

Als laatste dan nog een zonneboiler (komt geloof ik ook weer subsidie voor) en dan kunnen we met recht zeggen dat we lekker bezig zijn.

Totaal met WAW 11715 km gereden.

Nieuwe recordtijd

Er is al weer aardig wat tijd verstreken sinds de laatste Post. Ik merk echter dat mijn blog maar zeer weinig gelezen wordt en dat motiveert niet echt om regelmatig een nieuw stukje te schrijven. Maar aangezien ik het voor mezelf ook als een soort naslagwerk gebruik, is het tijd om weer wat ervaringen op te schrijven. 

Na de klapband vlak voor de 10.000 km heb ik voor Primo Comet kevlar bandjes gemonteerd. Volgens mij zijn die bandjes redelijk snel, maar dan moet je ze wel goed op druk houden. Na een paar ritjes had ik echter al mijn eerste lekke band te pakken. Gelukkig bleek dit niet aan het bandje zelf te liggen. De oorzaak was gelegen in het velglint... De wieltjes zijn uitgevoerd met een plaklint dat na verloop van tijd dusdanig uitgehard bleek te zijn dat een opstaand puntje in de binnenband een minuscuul gaatje had veroorzaakt. Velglinten dus maar vervangen door de vertrouwde rubberen exemplaren.  

Verder beginnen de spaken in het BionX wiel wederom weer op te spelen. De nieuwe spaken breken nu niet aan de naafkant, maar aan de velgkant. Het spaakpatroon is (noogedwongen) zodanig ongunstig dat de spaken geknikt in de spaaknippel geschroefd zitten. Drie spaken hebben ondertussen de geest gegeven en ik ben bang dat het daarbij niet gaat blijven. Ik heb ze steeds direct na constatering vervangen echter ik had maar twee nieuwe reservespaken en ben nu dus noodgedwongen ook weer oude spaken aan het monteren.

Al met al maakt dit dat ik op termijn gedwongen zal worden om weer een ander achterwiel te gaan monteren. Mogelijk dat ik dan een Nuvinci naaf ga overwegen. Dat lijkt me wel wat. Enige twijfel die ik heb is hoe het gesteld is met het rendement van zo´n naaf. Ik hoop dat hier binnenkort eens door iemand onderzoek naar gedaan wordt.

Verder is er nog nieuws te melden over de claxon. Ik maakte altijd gebruik van een bromfiets claxon, echter daar werd vaak niet erg op gereageerd. Te vaak werd het geluid niet gehoord of wel gehoord maar voor kenisgeving aangenomen, met als resultaat dat men (denk ik) vaak toch schrok op het moment dat ik langszij kwam.

Sinds twee weken rijd ik nu rond met een sirene van een bromfietsalarm. Dit ding geeft een enorm hard en schel geluid. Resultaat is dat men nu wel achterom kijkt om te zien waar dat geluid vandaan komt. Perfect, want ik kan zien dat ik ben gezien en men schrikt nu zeker niet meer. Wel is het zaak om op enige afstand te claxonneren, want anders loopt men alsnog een rolberoerte op.  

De teller staat ondertussen op 11300 km. Al ruim drie weken geen fileleed meer meegemaakt, omdat ik elke dag met de WAW naar het werk ben gegaan. Wellicht door de vele kilometers die ik hierdoor maak is de fietsconditie momenteel prima. Dat betaalt zich ondermeer uit in hoge gemiddeldes. De ochtendritjes gaan nu vrijwel zonder uitzondering binnen het uur (tussen 30 en 31 km/h gemiddeld) en de terugweg vraagt meestal maar 55 minuten (32 km/h gem.).

Afgelopen donderdagmiddag zat het in de stad lekker mee; veel stoplichten op groen, waardoor ik de vaart er lekker in kon houden. Verder was het door het mindere weer een stuk rustiger dan de afgelopen weken. Resultaat hiervan was dat ik aan de rand van de stad (A10 viaduct over de Amstel) een gemiddelde van 30 op de klok had staan. Meestal gaan die eerste 8 kilometer met een gemiddelde van 27 per uur. Daar de wind ook nog eens schuin in de rug stond was het een uitgelezen mogelijkheid om een goede eindtijd te scoren.

Dus het gas erop en gaan met die banaan. Op de doorgaande stukken vrijwel continu 40 km/h of net daar boven. Het eindresultaat mocht er zijn. De 29560 meter werden afgelegd in 50 minuten en 42 seconden. Een gemiddelde snelheid van net geen 35 km/h. Het vorige record stond op ruim 53 minuten. Al met al moet de rit te doen zijn in minder dan 50 minuten, echter dan betekent het wel dat je je longen uit je lijf moet rijden en risico's moet gaan nemen om overla de snelheid erin te blijven houden.

Gisteren heb ik het terug voor mijn doen heel erg rustig aan gedaan (hartslag gemiddeld op 120) en dan nog ben ik in een kleine 56 minuten thuis. Zo zie je maar dat het met fietsen net zo is als met auto's, het kost onevenredig veel extra inspanning om net dat kleine beetje tijdwinst te boeken.

Totaal met WAW gereden: 11300 kilometer.

10.000 kilometer met een knal

Eindelijk was het zover: de 10.000 km grens zou bereikt worden. Gisteren gekeken hoe het met de totaalstand stond en geconcludeerd dat precies in de laatste kilometer van mijn woon-werk ritje terug naar huis de 10.000 km volgemaakt zou worden.

Mijn fiets besloot het feest mee te vieren, maar was hier net iets te vroeg mee; een kilometer of vier voor huis hoorde ik een lichte knal, gevolgd door een hard gesis. Vervolgens begon de WAW naar rechts te trekken en raakte de gang er uit. Band plat.

Na een veilig plekje te hebben gezocht het rechtervoorwiel gedemonteerd en op zoek naar de oorzaak. De Schwalbe Racer bleek de geest te hebben gegeven; op een gedeelte van het loopvlak bleek de rubbertoplaag volledig versleten te zijn, en dan blijkt dat de onderliggende structuur (canvas?) niet echt sljtvast is. Tja, en dan te bedenken dat er afgelopen donderdag nog niet veel aan de hand leek te zijn; ik had toen het wieltje gedemonteerd om de spaken wat na te spannen. Bij die gelegenheid had ik zoiets van “het kan nog wel even”. 120 km later was het dus gebeurd met het bandje, dat precies 4000 kilometer dienst heeft gedaan.

Gelukkig ben ik op dit soort voorvallen voorbereid en na het plaatsen van een nieuwe binnenband en buitenband (Stelvio vouwbandje) kon ik na een minuut of tien mijn weg weer vervolgen om de 10.000 kilometer alsnog vol te maken. Na thuiskomst heb ik zowel rechts als linksvoor een Primo Comet bandje met kevlar brekerlaag gemonteerd. Met de Kevlar loze variant heb ik goede ervaringen gehad. Ben benieuwd wat deze gaan doen.

Maandtotaal maart 2008: 530 kilometer

Het maandtotaal van maart is wederom volledig bij elkaar gereden met woon-werk ritjes. Eén van die ritjes was een heuse sneeuwrit op 25 maart; 's ochtends lag een een laagje van een paar centimeter waar ik me met de WAW doorheen moest ploegen. Nou dat viel niet mee zeg! Maar wat wil je ook met een velomobiel. Je moet maar liefst drie sporen trekken tegen één spoor met een normale fiets (ervan uitgaande dat je fiets goed spoort). Het is daarom net of je de hele weg zes zakken aardappelen achter je aan aan het trekken bent. Wel goed voor de conditie, niet voor de snelheid (nog geen 27 km/h gemiddeld). En ook niet voor de levensduur van je fiets (pekel!!).

Tijdens de laatste rit van de maand was het schijnbaar weer tijd voor een lekke band. Nog geen 5 kilometer onderweg (terug naar huis) begon de achterkant te zwabberen. Naast het Hilton is een school waar ik een rustig plekkie heb gezocht om de achterband te plakken. Probleem is dan dat het staartstuk gedemonteerd moet worden om toegang te krijgen tot het achterwiel. Nogal een bewerkelijk klusje, maar uiteindelijk viel de opgelopen vertraging nog mee. Na 32 minuten was het klusje geklaard en was ik weer onderweg.

Tja en dan ga je je afvragen wat je had kunnen doen om de lekke band te vermijden. Boosdoener was dit keer een stukje glas. Vragen die dan opkomen is waar ik het glasstukje opgepikt heb, waarom lag het daar, waarom het in staat was de brekerlaag te doorboren etc, etc. Gelukkig maar dat ik niet over elke aanval op 1 van mijn banden ga filosoferen, want getuige de sporen op die banden zou ik dan geen tijd meer hebben om over iets anders na te denken. Veelal loopt het met een sisser af en heel enkele keer heb je pech (en alsnog een sisser). Het was pas mijn tweede lekke achterband in bijna 10.000 kilometer....

Totaal met WAW gereden: 9705 kilometer. 

WAW022 gekiekt op PHLOG

Afgelopen week ontving ik een mailtje van iemand die mijn WAW had zien staan op de photo weblog Phlog. Zie http://www.switchimage.com/phlog/phlog.html 

Zeer waarschijnlijk is de foto vorige week donderdag of vrijdag genomen, terwijl ik op de Stadionweg voor het stoplicht stond te wachten om rechtsaf de Beethovenstraat in te draaien. Ik heb er niets van gemerkt dat ik gekiekt werd, maar dat is niet zo vreemd, zoals hieronder is te lezen.

Onderstaand een stukje uit De Telegraaf van 1 augustus 2007 waarin aandacht werd gegeven aan de fotograaf achter de site Phlog:

“De gepensioneerde fotograaf Hans Arend de Wit struint de hele dag Amsterdam af en zet foto's van het dagelijkse leven op internet. Zijn pagina's zijn over de hele wereld een groot succes.

Tik het woord 'weblog' in op Google en de zoekmachine geeft 157 miljoen resultaten. Tik het woord 'phlog' in - afgeleid van het Engelse photolog - en Google spuugt 'slechts' 225.000 resultaten. En wie prijkt er wereldwijd boven aan deze lijst De Amsterdammer Hans Arend de Wit, straatfotograaf.

Op zijn website plaatst De Wit sinds drie jaar foto's van mensen, voertuigen en gebeurtenissen die hij tijdens zijn dagelijkse wandeling van de Willem Kesstraat naar de Van Baerlestraat, waar hij koffie drinkt bij Bagels & Beans, tegenkomt. Al zijn plaatjes samen vormen een prachtig beeld van het dagelijks leven in Amsterdam.

"Ik werd door een bevriende internetconsultant voor het eerst gewezen op een zogenoemd phlog, een internetdagboek met foto's in plaats van tekst. Daar stonden zulke verrassende foto's op dat ik dat ook wel wilde proberen. Eerst elke dag één plaatje en langzaamaan steeds meer, tot tien of meer. Toen ik na een tijdje bij Google 'phlog' intikte, stond ik zó hoog op de resultatenlijst dat ik me verplicht voelde om door te gaan", zo vertelt De Wit.

Inmiddels is de gepensioneerde beroepsfotograaf een wereldwijde beroemdheid. Dagelijks bekijken zo'n tweeduizend mensen van over de hele wereld zijn site. "Ik krijg mails uit Nieuw-Zeeland, Australië, Rusland, Canada, Amerika en heel Europa van mensen die ooit in Amsterdam hebben gewoond of er zijn geweest en via mijn site weer even het gevoel krijgen terug te komen. Daarom ben ik mijn onderschriften ook maar in het Engels gaan publiceren. Daarbij worden de meeste phlogs niet serieus en consequent bijgehouden. Ik ben echt één van de weinigen."

De Wit fotografeert van alles en ongezien. "Ik heb een voorliefde voor bijzondere auto's, dus die zijn veel te vinden. Maar ook mensen vind ik prachtig. Maar het is een hele kunst om je als fotograaf onzichtbaar te maken", vertelt de Amsterdammer.

Hij hanteert daarom een speciale camera waarmee hij van heuphoogte de foto's kan maken. "Ik maak ook geen compromitterende foto's die volgens het portretrecht schadelijk kunnen zijn. Daarom heb ik vrijwel nooit boze reacties gehad, alleen één keer op de Albert Cuyp. Ik fotografeerde nog met een grote camera en toen werd iemand wel heel boos."

Hoeveel foto's, waarvan ik zelf het bestaan niet weet, zullen er ondertussen zijn gemaakt van WAW022?

De prius is er!

Op vrijdag 22 februari was het zover. Na ruim 4 maanden geduld oefenen was het tijd om de nieuwe Prius op te gaan halen bij de Toyota dealer. Dit betekende tevens het allerlaaste ritje met de Peugeot 406, die de laatste tijd wat nukken begon te vertonen; een gebroken schroefveer rechtsvoor en een flinke brandstoflekkage. Precies om die reden wilden we de 406 ook vervangen.

Sinds de aanschaf hebben we ondertussen een kleine 600 kilometer met de Prius gereden en het wordt gewoon steeds leuker.

Maandtotaal februari 2008: 648 kilometer

Het maandtotaal voor februari is uiteindelijk op 648 kilometer uitgekomen. Al deze kilometers zijn middels woon-werk verkeer bij elkaar getrapt. Aan het einde van de maand ben ik een aantal dagen ziek geweest waardoor ik de laatste twee dagen van de week niet heb kunnen fietsen. Uiteindelijk van de 15 werkdagen er 11 gefietst (73 procent). Met de gemiddelde snelheid zat het wel snor deze maand. Licht geholpen door de BionX gaan de ochtendritjes tegenwoordig met een gemiddelde van net onder de 30 km/h. Terug naar huis gaat het tegenwoordig rond de 32 km/h, waardoor ik met 55 minuten trappen thuis ben (reken ik het stilstaan bij stoplichten en kruizingen mee, dan blijft de rittijd veelal nog binnen het uur).

Totaal met WAW 9175 kilometer gereden. Op naar de eerste 10.000!!

Maandtotaal januari 2008: 589 kilometer

In totaal deze maand 589 kilometer afgelegd. De gehele afstand is middels woon-werk ritjes bij elkaar getrapt. Aan het eind van de maand heb ik de ketting (of liever gezegd 4!! kettingen) vervangen. Deze begon na ruim 8000 km toch wel behoorlijk wat slijtage te vertonen. De kettingloop bij de WAW is niet geheel gesloten en de ketting pikt daardoor toch nog behoorlijk wat water en vuil op. Tevens het freewheel vervangen en de achterderailleur. Deze laatste was zo aangedaan door ingedroogd vet (waarschijnlijk door een verkeerde combinatie van smeermiddelen) dat het allemaal niet soepel meer functioneerde. Lui als ik ben ben ik voor de makkelijkste oplossing gegaan; gewoon een nieuwe erop. Nieuw is altijd beter (maar een gebruikte heeft natuurlijk wel praktijkervaring, en dat kan soms ook wat waard zijn). Al met al trapt en schakelt het geheel weer helemaal top, dus op naar de volgende 8000 km...

Totaal 8526 km gereden met WAW 022.

2 x lek op 1 ritje woon-werk

Tijdens de Oudejaarsloterij ging de hoofdprijs weer aan ons voorbij, maar tijdens mijn tweede woonwerkrit in het nieuwe jaar zat ik wel in de prijzen: 2 x lek binnen 1 ritje en dan ook nog wel aan hetzelfde wiel (linksvoor). Statistisch gezien bijna onmogelijk,  maar toch.

Na 9 kilometer reed ik voor de eerste keer lek. Uitgestapt en de fiets aan de hand naar een plaats met uitstekende straatverlichting geduwd. Aldaar een nieuwe binnenband gemonteerd en de buitenband uit en te na gecontroleerd. De boosdoener bleek al uit de buitenband verdwenen. Op 1 plek was de binnenkant van de buitenband beschadigd en aangezien ik niet eerder met de band lek gereden had, moest dit de plek zijn waar de boosdoener gezeten had.

Vervolgens de band weer gemonteerd en opgepompt. Daarna mijn rit vervolgd. Twintig kilometer later, op 500 meter van het werk, ging het weer mis. Ik besloot dit laatste stukje maar weer te wandelen, zodat ik later op de dag op mijn gemak de band kon repareren. Tijdens die reparatie bleek dit tweede lek veroorzaakt te zijn door een stukje glas (zo kort na de jaarwisseling ligt de stad daar vol mee).

Statisch gezien moet ik nu weer even voort kunnen voor dat ik linksvoor opnieuw lek rij:

De eerste lekke band was ook LV, bij een kmstand van 3622 kilometer. Kort daarna volgde op cycle vision de rechtervoorband (3880 km). Kort daarna was ook de achterband aan de beurt (4190). Hierna heb ik nog 2 lekke voorbanden gehad (1 x LV aan het eind van een rit naar huis en 1 RV keer toen ik mijn fiets wilde pakken voor een recreatief ritje), totdat het bij een stand van 7690 weer eens tijdens een rit mis was; rechtsvoor lek op een slecht verlichte plek, langs een drukke provinciale weg in de regen.... En nu dus weer 2 x linksvoor.

Jaartotaal 2007: 7424 kilometer

Het uiteindelijke jaarkilometrage over 2007 is uitgekomen op 7424 kilometer. Met een overall gemiddelde van 30,8 km/h betekent dit dat ik zo'n 240 uur in de WAW heb doorgebracht. De totaalstand (vanaf aankoop van de WAW) staat op net geen 8000 kilometer. Ben benieuwd wat het nieuwe jaar gaat brengen.