Op deze laatste dag van de maand is het weer tijd om de balans op te maken. Ik heb deze maand 628 kilometer afgelegd met de WAW. Wat ik kan merken is dat de WAW sneller lijkt te zijn geworden na de onderhoudsbeurt die ik begin deze maand heb uitgevoerd. Het maandgemiddelde lag op 29 km/h, maar dat getal werd flink naar beneden getrokken door het lage gemiddelde (24 km/h) op de Ligfietsdag (91 km). De woon-werkritjes verliepen dan ook met een overall gemiddelde dat net boven de 30 km/h lag.
Deze maand stond dan ook in het teken van persoonlijke records: topsnelheid 59 km/h en snelste woonwerk rit in 57 minuten en een beetje. Ben benieuwd wat de komende maand gaat brengen.
Dinsdag (27 maart) 59 km gefietst, Vrijdag (30 maart) 59 km gefietst. Totaal met WAW 2153 km gereden.
Vandaag, 25 maart 2007, was het weer Nationale Ligfietsdag. Diverse Ligfietsspeciaalzaken en Ligfietsclubs hadden dan ook toertochten georganiseerd. Ik had besloten mee te rijden in een toertocht van de Ligfietswinkel Amsterdam. Na een kort nachtje -klok een uur vooruit- ben ik tegen half tien op pad gegaan. Even na half elf arriveerde ik bij de Ligfietswinkel. Aldaar koffie met gebak en kennis gemaakt met diverse andere ligfietsers, waaronder de eigenaar van WAW029.
Om 11.30 uur vertrokken we voor de toertocht van 50 km, die ons naar Marken zou voeren. Een leuke bestemming om eens naar toe te fietsen. Doordat er diverse gelegenheidsrijders (lees: ligfietsmaagden) deel uit maakten van de toertocht verliep deze met de nodige vertragingen (valpartijtje, lekke band, ketting eraf, etc, etc). De kruissnelheid op de momenten dat we wel door konden rijden lag veelal onder de 20 km/h, waardoor de hele tocht van 24 km maarliefst 2 uur en 40 minuten in beslag nam.
In Marken aangekomen hebben we ons even in de haven verpoosd en na 3 kwartier werd de terugtocht aangevangen. Daar ik niet zo heel veel zin had om laat thuis te zijn, besloot ik al snel om me van de groep af te splitsen en rechtstreeks naar huis te rijden. De tocht zou langs het IJsselmeer naar Durgerdam voeren en vanaf daar over de Schellingwouderbrug naar het bekende werkterrein van de WAW.
Eindelijk kon ik mijn supersportwagen onder de ligfietsen de sporen geven. Omdat ik de wind schuin in de rug had liepen de snelheden hierbij op tot boven de 50 km/h. Ik besloot met de fotocamera een filmpje te schieten. Tegenwoordig is het populair om extreem hard door het verkeer te razen (met auto, motor of scooter) en dit vervolgens vast te leggen op video, welke dan weer getoond wordt op het internet. Waarom niet iets dergelijks met een velomobiel? Zie hier het resultaat:
De snelheid zat er zo lekker in dat ik een poging waagde om mijn persoonlijke topsnelheid scherper te stellen. Ook dit heb ik gefilmd:
Het resultaat mocht er zijn: 59 km/h met de WAW langs de dijk, wat een sensationeel gevoel!! De gehele terugreis vanaf het moment dat ik de groep verliet (ruim 35 km), verliep met een respectabele 32 km/h gemiddeld. De WAW en zijn piloot waren weer in hun element.
Aan het eind van de terugreis haakte er voor het eerst een wielrenner aan aan de WAW, die de vergissing maakte dat ie zo'n banaan wel even bij kon houden. Nu inderdaad, even dan. Maar nadat ik het gas er weer op had gezet tot net geen 50 km/h zag ik de arme wielrenner alras kleiner worden in mijn spiegeltjes. De eerste wielrenner de vernieling in gereden. Ik kan bijna niet wachten om mijn volgende slachtoffer, want dat spelletje is nog leuker dan ik had verwacht.
En passant vandaag ook nog eens de 2e 1000 km volgemaakt met de WAW. Wat zei ik? Met recht een enerverend dagje fietsen dus.
Vandaag 91 kilometer gefietst. Totaal met WAW 2036 km gereden.
Na de recordrit van afgelopen maandag heb ik het woensdag en met name vandaag rustiger aan gedaan. Zeker vandaag voelde ik me niet echt top, 's middags stak er een zeurende hoofdpijn op en dan terugrijden in de schuddende en bonkende WAW is niet echt plezierig te noemen. Na thuiskomst bleek de hoofdpijn evenwel voor een groot deel weggefietst te zijn.
Ik heb nog wel weer even een leermomentje meegemaakt. Je kent dat wel, er doet zich een bepaalde situatie voor die logischerwijs een bepaald iets tot gevolg heeft, zonder dat je hiertegen iets kunt doen. En nog voordat dat iets zich daadwerkelijk voordoet, ben je het in je gedachten al aan het “voor”beleven. Je bent immers machteloos en het ondergaan van het gebeuren is het enige dat rest...
De situatie was aldus: ik fietste in Oud Zuid, in een smalle eenrichtingsstraat met aan beide kanten parkeervakken, achter een Spaanse automobilist aan die nogal zeikerig reed. Dientengevolge reed ik vrij kort achter de bewuste auto. Op zeker moment begon hij nog langzamer te rijden en wilde ik rechts (waar ik een metertje ruimte had) passeren. Op dat moment ging de Spanjool ook meer rechts rijden om vervolgens tot stilstand te komen. Omdat de tussenruimte ondertussen te klein was geworden werd ik ook tot stoppen gedwongen. Ik kwam hierdoor op een kleine meter schuin achter de auto geblokkeerd te staan.
Op dat moment zie ik de witte achteruitrijlampen van de auto oplichten........mijnheer ging aan de linkerkant van de weg file parkeren.
Direct start de “voorbeleving”, waarbij in korte tijd verschillende senario's de revue passeren: waar zat ook al weer mijn achteruit, zal ik simpelweg naar achteren worden weggeduwd, of zal ik onder de auto worden vermorzeld? En als ik het ga overleven, hoe handel je een schade af met een Spanjaard die bij zijn verzekering een claim moet indienen van een aanrijding met een velomobiel, een velomo..wat?, in Amsterdam?
Gelukkig bleek de Spanjool van het oplettende type te zijn (de 3 Watt luxeon leds in zijn rechterbuitenspiegel en de bromfietsclaxon hebben hem hierbij mogelijk ondersteund), want na enkele tientallen centimeters gingen er een paar rode lampen branden, gaf de man mij de nodige ruimte aan de rechterkant en kon ik onbeschadigd en een wijze les rijker mijn weg vervolgen.
Woensdag 59 km gefietst, vandaag 61 km, totaal met WAW 1945 km gereden.
Vanochtend was het - in tegenstelling tot vorige week - weer eens behoorlijk winters. De batterij van mijn fietscomputer gaf hierdoor definitief de geest, na de afgelopen weken al problemen te hebben gegeven met het registreren van de hartslag. Echter mijn snelheid lees ik in het donker veelal af van de display van de BionX trapondersteuning, die de hele weg verlicht blijft. Niet echt een gemis dus en tussen de middag de batterij maar even op het gemak vervangen.
Onderweg heb ik alle winterse neerslag die je kunt bedenken getrotseerd, hagel, sneeuw, natte sneeuw en regen. Soms komt er toch nog wat van deze ongerechtigheden naar binnen door de kleine kier van het vizier, maar ik ben allang blij dat ik niet met het “hoofd buiten” rijd. Flinke hagelstenen op je pan bij 35 km/h lijkt me geen goed plan. Al met al droog en warm gearriveerd op het werk.
Een recordtijd zal het 's ochtends niet geweest zijn, maar daar waren de omstandigheden ook niet naar. Anders was het 's middags. De wind was naar het NoordWesten gedraaid, wat betekent dat ik hem bijna de gehele weg (schuin) in de rug had. De stad liet na iets meer dan een kwartiertje achter me en toen kon het gas er pas lekker op. Langs de A2 reed ik vrij gemakkelijk (hartslag rond de 150) net boven de 40 km/h. Als ik vervolgens echt ga doortrappen (hartslag 165) dan loopt de teller op tot circa 45 km/h. De rest van de weg kon ik op de doorgaande stukken steeds rond de 40 km/h blijven rijden.
Enthousiast geworden probeerde ik direct weer mijn topsnelheid van 56 km/h te verbeteren, hetgeen net niet lukte. Wel een evenaring hiervan. Moet toch voor de automobilisten die daar naast je rijden een vreemde gewaarwording zijn. Op de gemiddelde autoteller zal er dan een snelheid van 60 of net iets daarboven te zien zijn. Rijdt er een dwaas in een gele raket naast je op het fietspad!
Al met al stond de stopwatch na iets minder dan 56 minuten (netto rijtijd) stil. Het gemiddelde kwam hiermee op een kleine 32 km/h........
Vandaag 60 kilometer gefietst. Totaal met WAW 1824 km gereden.
Het onderhoudswerk van afgelopen weekend betaalde zich afgelopen week direct uit. De WAW is duidelijk sneller geworden. De Primo bandjes, de wieldoekjes en de nieuwe kettingrollen zullen hier debet aan zijn. Vanwege de relatief hoge middagtemperaturen heb ik deze week zonder kap gereden, hetgeen de WAW normaal gesproken iets langzamer maakt (ik schat circa 2 km/h). Echter de WAW bleek sneller dan tevoren. Moet je nagaan als ik weer met kap ga rijden (wellicht komende week, want de temperatuur gaat weer flink omlaag).
Maandag zowel de heen als de terugreis net boven het uur. Vandaag heen net binnen het uur en de terugreis in 57 minuten en een beetje. Het gemiddelde op de terugreis lag daarmee op 31 km/h, een persoonlijk record voor mijn woon-werk rit.
Daarnaast heb ik vandaag ook mijn hoogste topsnelheid verbeterd; wederom vanaf het talud bij het Amsterdam-Rijnkanaal, kwam ik vandaag (zonder kap!) tot 56 km/h! Wellicht dat straks de trapfrequentie de beperkende factor gaat worden. Ik heb op hoge frequentie best flink moeite om veel kracht te zetten. Mogelijk dat dit me met een groter voorblad beter afgaat, waardoor de snelheid nog hoger kan komen te liggen. Ook het kapje kan hier zijn nut weer bewijzen.
Er zit in ieder geval nog steeds progressie in en langzaam aan werk ik toe naar de situatie die ik me in den beginne had voorgesteld: woon-werk binnen de 55 minuten en een kruissnelheid van rond of net boven de 40 km/h.
Maandag (12-03) 59 km gefietst. Vrijdag (16-03) 59 km gefietst. Totaal met WAW 1765 km gereden.
Vorige week bemerkte ik dat de kogelkopjes ven de voorwielophanging voelbare speling vertoonden. Tijd dus om deze te vervangen door nieuwe exemplaren. Daarnaast waren er ook een aantal kettingrollen aan vervanging toe en moest er dringend iets gedaan worden aan de voorvering (de bandjes lopen te frequent aan in de wielkasten van de WAW).
Zaterdag naar Velomobiel.nl in Dronten geweest om vervangingsdelen te scoren. Met Ymte de problematiek van de voorvering besproken en hij raadde aan de veerpoten langer te maken door in de veerpoot vulbusjes te plaatsen (onder de stempelveer). De vulbusjes moesten even gemaakt worden, maar dat is in Dronten geen enkel probleem; klaar terwijl u wacht.
Vandaag, zondag, was het uitgelezen weer om buiten in het zonnetje te sleutelen aan de WAW. De hele voorwielophanging gedemonteerd, vulbusjes in de veerpoten aangebracht, kogelkopjes vervangen, nieuwe Primo Comet bandjes gemonteerd (zijn smaller dan de Marathons, dus extra ruimte in wielkuip) en nadien de sporing weer gecontroleerd. Daarnaast de kettingrollen vervangen, de kettingloop aangepast en de wielen voorzien van wieldoekjes.
Na dit alles was het tijd voor een proefritje (na natuurlijk eerst de nieuwe bandjes uitgerold te hebben). Zonder deksel, want de temperatuur was best OK, even op en neer naar de rand van het dorp (met natuurlijk veel bekijks op zo'n mooie zondagmiddag). Nou hij gaat als de brandweer. Binnen no-time stond er 40+ op de teller. De auto's rijden je dan zo langzaam voorbij dat dit prikkelt om nog even wat harder te trappen. Bij 47 km/h vond ik het wel welletjes. Na een paar kilometer omgedraaid en met een gangetje van net boven de 40 weer teruggesneld. Natuurlijk is dit niet mijn normale tempo, maar zeer waarschijnlijk zal mijn kruissnelheid (tot nu toe circa 35 km/h) een paar kilometer per uur zijn toegenomen. Komende week maar eens uittesten op het woon-werk traject.
Wat naast de snelheid (Primo bandjes en kettingloop?) opviel was dat de WAW veel stiller is en meer solide aanvoelt. Waarschijnlijk is dit aan de nieuwe kogelkopjes te wijten. Gezien de prijs (nog geen 25 Euro voor 6 stuks) is het een aanrader deze na een X aantal kilometers zonder nadenken te vervangen.
Wel nog een heftig momentje meegemaakt; bij het op hoge snelheid insturen van een bocht, tilde de WAW een pootje op. Dit was me nog niet eerder overkomen. Mogelijk dat de smalle Primo's een iets voorzichtigere rijstijl vereisen. Voor de omstanders moet het wel een spectaculair gezicht zijn geweest. Gelukkig kwam ik ook weer op drie wieltjes terecht, maar het blijft toch wel even schrikken.
Ik heb me trouwens zojuist ingeschreven voor een Toertocht van de Ligfietswinkel Amsterdam op 25 maart a.s. (Landelijke Ligfietsdag). Op deze dag zal ik ook eindelijk eens kennismaken met de eigenaar van WAW 029 die ook frequent naar Amsterdam pendelt.
Vrijdag 2 maart 59 km gefietst. Woensdag 7 maart 63 km gefietst (langs Ligfietswinkel Amsterdam). In totaal 1647 km gereden met WAW 022.
De maand februari zit er alweer op en uiteindelijk is het maandtotaal op 561 kilometer uitgekomen. Niet overdreven veel, maar toch meer dan ik ooit op mijn bukker maximaal in 1 maand bij elkaar gefietst heb. Daar stond de teller op maximaal 528 kilometer (in mei 2006). In totaal een kleine 20 uur in de WAW doorgebracht, wat betekent dat het uiteindelijke maandgemiddelde op ruim 28,5 km/h uitkomt. Daarbij moet aangetekend worden dat ik het de laatste ritten redelijk rustig aan heb gedaan (zeker 's ochtends) en dat het er op lijkt dat mijn basissnelheid nog steeds aan te toenemen is.
Maandag 19 februari 70 km gereden (terugweg via Amstelveen en Ouderkerk a/d Amstel).
Woensdag 21 februari 59 km gereden
Maandag 26 februari 59 km gereden
Woensdag 28 februari 62 km gereden (op terugweg langs Ligfietswinkel Amsterdam)
